Nicholas Paton, MD
National University of Singapore
Tuberculose wordt vaak behandeld met een combinatie van rifampicine, isoniazide, pyrazinamide en ethambutol over een periode van 24 weken. Met behulp van de TRUNCATE-strategie is getracht om de behandelduur in te korten tot 8 weken. Eerder is gebleken dat deze nieuwe behandelstrategie niet-inferieur is aan de standaard 24-weekse behandeling. Uit de analyses van de werkzaamheid en het bijwerkingenprofiel van de behandelingen binnen de TRUNCATE-strategie is nu gebleken dat een 8-weekse behandeling bij tuberculose haalbaar is.
De TRUNCATE-strategie bestaat uit een initiële behandeling van 8 weken met het BDQ/LZD-regime (bedaquiline, isoniazide, pyrazinamide, ethambutol en linezolid). Dit regime is in de TRUNCATE-TB-studie niet-inferieur gebleken aan een standaardbehandeling in week 96. Tijdens CROI 2023 zijn de analyses van de werkzaamheid en het bijwerkingenprofiel van verschillende TRUNCATE-behandelregimes gepresenteerd.
Patiënten met voor rifampicine gevoelige pulmonaire tuberculose (TBC) afkomstig uit 18 studiecentra in Azië en Afrika werden gerandomiseerd naar 24-weekse standaardzorg of 1 van de 4 nieuwe 8-weekse behandelregimes. Indien nodig voor het bereiken van een klinische respons, kon de 8-weekse behandeling verlengd worden tot maximaal 12 weken.
De werkzaamheid van de verschillende behandelregimes werd beoordeeld aan de hand van de ‘ongunstige uitkomst’ (‘unfavorable outcome’, UFO) – een composiet van behandelingsfalen, relapsen, sterfte en niet opdagen in week 96 zonder bewijs dat de ziekte verdwenen was. Middels Bayesiaanse-kansberekening werd geschat of het UFO-risicoverschil met de standaardbehandeling <12% was. De toxiciteit van de behandelingen werd beoordeeld op basis van bijwerkingen van graad ≥3 tijdens de behandeling en in de 30 dagen na afronding van de initiële behandeling.
Van de 674 gerandomiseerde deelnemers (62% mannelijk, 73% met positieve sputumtest, 54% met longholtes) trokken 4 patiënten zich terug of kwamen niet opdagen bij de follow-up in week 96. De nieuwe behandelregimes werden in 80% van de gevallen na 8 weken afgerond. Bij 9% van de patiënten werd de behandeling verlengd naar 10 weken, en bij 3% naar 12 weken. De inclusie van patiënten voor de hRIF/CFZ- en RPT/LZD-armen werd vroegtijdig stopgezet om pragmatische redenen die niet gerelateerd waren aan de werkzaamheid of toxiciteit van de behandelingen. De UFO-percentages waren respectievelijk 3,9%, 25,0% en 13,8% in de standaard-, hRIF/LZD- en BDQ-LZD-armen. De kans op het bereiken van een risicoverschil <12% ten opzichte van de standaardbehandeling was 0,01 bij hRIF/LZD en 0,81 bij BDQ/LZD. Dit risicoverschil in vergelijking met de standaardbehandeling was minder groot in subgroepen met een lagere ziektelast. Bij respectievelijk 13,8%, 10,9% en 11,1% van de patiënten in de standaard-, hRIF/LZD- en BDQ/LZD-armen traden bijwerkingen van graad ≥3 op. Twee patiënten in de BDQ/LZD-arm werden resistent tegen BDQ. In de andere armen vond geen resistentie plaats.
Er werden vaker ongunstige resultaten waargenomen bij de 8-weekse behandelingen in vergelijking met de 24-weekse behandeling. Dit effect was echter gering voor het BDQ-LZD-regime en zou mogelijk beperkt kunnen worden door het stellen van scherpere criteria voor behandelingsverlenging op basis van subgroepen. Een initiële behandeling van 8 weken lijkt haalbaar bij de meeste patiënten met tuberculose, aangezien de meeste ongunstige resultaten binnen de TRUNCATE-strategie beheersbaar bleken.
Referentie
Paton N, et al. Efficacy and safety of 8-wk tuberculosis treatment regimes in the TRUNCATE-TB trial. Gepresenteerd tijdens CROI 2023; abstract 113.
Naar boven
