Mensen met hiv lopen een grotere kans op hartklachten dan mensen zonder hiv. Dat is de conclusie uit een grote studie die in december werd gepubliceerd in wetenschappelijk tijdschrift Mayo Clinic Proceedings.
Voor de studie werden gegevens geanalyseerd van 38.868 mensen met hiv tussen 2000 en 2016 in drie Amerikaanse regio’s. Die werden vergeleken met een grotere controlegroep van 386,586 mensen zonder hiv uit dezelfde regio’s en met dezelfde leeftijd, geslacht en etnische achtergrond. Vervolgens werd onderzocht hoeveel mensen uit de twee groepen hartfalen kregen tussen 2000 en 2016. Zo ontdekten de wetenschappers dat mensen met hiv 68% meer kans hadden op een hartkwaal dan mensen zonder hiv. Vrouwen, mensen van 40 jaar of jonger en mensen van Aziatische of Pacifische afkomst vertoonden het hoogste risico.
Hoofdauteur dr. Alan S. Go vermoedt dat die verhoogde risico’s te maken kunnen hebben met het feit dat deze mensen juist minder gezondheidsproblemen afgezien van hun hiv hebben. Dat maakt dat hartfalen veel meer opvalt. “Er zijn onderzoeken die erop duiden dat hiv een grotere impact op de hartgezondheid van vrouwen heeft dan van mannen”, denkt Go. “Dat kan te maken hebben met de hormoonhuishouding en met verhoogde myocardiale fibrose, maar moet verder onderzocht worden.” Naar de relatie tussen hiv en hartproblemen bij mensen van Aziatische en Pacifische afkomst is nauwelijks onderzoek gedaan.
Uit het onderzoek bleek ook dat het hogere risico op hartklachten bij mensen met hiv niet teruggevoerd kan worden op andere risicofactoren, zoals bijvoorbeeld roken. Juist bij de mensen zonder hiv kwamen die risicofactoren vaker voor.
Volgens de onderzoekers is het belangrijk dat mensen met hiv en hun behandelaren extra alert zijn op mogelijk symptomen van hartproblemen, zoals vermoeidheid, hoesten, opzetten van de benen, pijn op de borst en kortademigheid. Zeker wanneer de hiv-patiënten behandeld worden in gespecialiseerde hiv-klinieken is het denkbaar dat vroege tekenen van hartklachten over het hoofd gezien worden, denken de onderzoekers.
Referentie
Naar boven
