Articles

Intraveneuze antibioticabehandeling thuis: mogelijkheden voor verbetering vanuit het perspectief van patiënten en behandelaren

TvI - 2022, nummer 4, september 2022

dr. A.K. van der Bij , dr. K. Belghazi , drs. W.A.C. Vonhof-Koekoek , drs. A.L.J. Verhulst , drs. B.E. Bossenga , dr. J.C. Dutilh

SAMENVATTING

Intraveneuze antibioticabehandeling in de thuissituatie (‘outpatient parenteral antimicrobial therapy’: OPAT) wordt steeds vaker ingezet om de behandeling van patiënten met infecties (deels) te verplaatsen van het ziekenhuis naar de eigen woonomgeving. OPAT is patiëntvriendelijk en kosteneffectief, en wordt door patiënten zeer gewaardeerd. Evaluatie onder zowel patiënten als medewerkers in het Diakonessenhuis, een algemeen opleidingsziekenhuis, laat zien dat er ruimte voor verbetering is. Verbeteringen zijn onder andere mogelijk door medewerkers te scholen om patiënten die in aanmerking komen voor OPAT te identificeren en om adequate follow-up te borgen, inclusief kwaliteitsmonitoring met een feedbackloop om de kwaliteit van OPAT te evalueren en te verbeteren. Informatievoorziening over de voor- en nadelen van OPAT, bijwerkingen en complicaties, voor patiënten en hun familie in kader van ‘shared decision making’ dient structureel te worden gegeven. Daarnaast kan zelfredzaamheid en verantwoordelijkheid van patiënten worden vergroot door actief de zelftoediening van OPAT aan te bieden en patiënten hiervoor te trainen.

(TIJDSCHR INFECT 2022;17(4):135–40)

Lees verder

Rhino-orbitale mucormycose bij een jonge vrouw met diabetes mellitus

TvI - jaargang 12, nummer 5, oktober 2017

dr. S. Boerma , dr. R.A.G. Huis in ’t Veld , dr. J.C. Dutilh , dr. J. Bouwhuis , dr. A.B. Rinia , dr. Th.L. Ponsioen , dr. J. te Rijdt

SAMENVATTING

Mucormycose is een zeldzame opportunistische schimmelinfectie en kent een hoge mortaliteit van 30–70%. De rhino-orbito-cerebrale variant, klassiek gezien bij de ontregelde diabetespatiënt, kent een snel progressief beloop. De diagnose wordt gesteld middels direct microscopisch onderzoek, kweek en histopathologie. Directe microscopie is van belang voor onmiddellijke detectie van schimmeldraden en snelle start van de behandeling, waardoor de overlevingskans verbetert. De behandeling bestaat uit een combinatie van systemische antifungale therapie, chirurgisch débridement en behandeling van de onderliggende aandoening. Wij presenteren een casus van een 18-jarige patiënte met slecht ingestelde diabetes mellitus die met acute blindheid van het rechteroog op de afdeling Spoedeisende Hulp kwam. Een CT-scan toonde een sluiering van de sinus ethmoïdalis waarvoor direct een endonasale ethmoïdresectie werd verricht. Direct microscopisch onderzoek van het verkregen débris toonde schimmeldraden; bij de verdenking op een mucormycose-infectie werd gestart met intraveneus amfotericine B. Ondanks herhaaldelijk chirurgisch débridement bestond er progressie van het ziektebeeld, waarvoor werd gestart met combinatie van amfotericine B met intraveneus micafungine. Uiteindelijk kon exenteratie van het rechteroog niet worden voorkomen. Patiënte werd in totaal zes weken behandeld met liposomaal amfotericine B en micafungine, waarna posaconazol oraal voor een duur van zes maanden werd gegeven.

(TIJDSCHR INFECT 2017;12(5):167-72)

Lees verder

Cerebrale toxoplasmose bij een hiv-geïnfecteerde patiënte

TvI - jaargang 12, nummer 1, februari 2017

dr. J.C. Dutilh , dr. P.H.P. Groeneveld

SAMENVATTING

Cerebrale toxoplasmose is een ernstige opportunistische infectieziekte, die in het tijdperk vóór introductie van de ‘highly active antiretroviral therapy’ (HAART) frequent werd gezien bij hiv-geïnfecteerden met aids. De ziekte wordt veroorzaakt door reactivatie van een latente infectie met de intracellulaire parasiet Toxoplasma gondii. Sinds de invoering van HAART in 1996, is de incidentie van cerebrale toxoplasmose verminderd en wordt dit ziektebeeld niet vaak meer gezien. Het is belangrijk dat clinici bekend blijven met dit ziektebeeld, omdat tijdige herkenning en behandeling een betere prognose geven. Wij beschrijven de casus van een jonge vrouw die zich presenteerde met cerebrale toxoplasmose en uiteindelijk overleed aan de gevolgen van aids. Er wordt ingegaan op de klinische presentatie, (differentiaal) diagnose, epidemiologie, preventie, behandeling en prognose van cerebrale toxoplasmose bij hiv-geïnfecteerden.

(TIJDSCHR INFECT 2017;12(1):11-5)

Lees verder