Tijdens de COVID-19-pandemie werd door veel overheden en gezondheidsinstanties het ‘social distancing’-beleid geadviseerd of verplicht. Het idee achter dit beleid was dat het houden van voldoende afstand tussen personen de verspreiding van het SARS-CoV-2-virus zou beperken. De mate van naleving van dit beleid varieert en wordt waarschijnlijk beïnvloed door verscheidene factoren. Om deze factoren nader te onderzoeken is een studie opgezet waarin werd gekeken naar de sociodemografische, COVID-19 en social distancing-gerelateerde, en psychologische factoren van individuen die bepalend zijn voor de naleving van social distancing én naar regionale verschillen binnen de Verenigde Staten en het Engelssprekende deel van Canada wat betreft de naleving van social distancing, gebaseerd op de regionale respons op social distancing-restricties.
In het kader van dit onderzoek werd een online-enquête uitgevoerd waaraan 4.942 Engelssprekende inwoners uit New York, Californië, Texas, Florida en Canada deelnamen. De studie werd uitgevoerd op twee verschillende tijdspunten, tussen 1 en 5 mei 2020 (n=1.019, alleen in Canada) en tussen 6 en 10 juli 2020 (n=3.923). Er werden aparte univariaatmodellen gebruikt voor de analyse van de individuele sociodemografische kenmerken, COVID-19 en social distancing-gerelateerde variabelen, en psychologische factoren die bepalend zijn voor de naleving van social distancing. Om de totale variantie te verklaren werd een univariaatanalyse gebaseerd op al deze factoren uitgevoerd. De regionale verschillen in social distancing werden vergeleken tussen de vier staten in de Verenigde Staten en Canada, en tussen de Verenigde Staten in zijn geheel en Canada.
De naleving van social distancing bleek hoger te zijn in mei (gemiddelde = 4,4/5,0±0,7) dan in juli 2020 (4,3/5,0±0,7) [t(4940) = 6,96; p<0,001], waarschijnlijk doordat de restricties in juli soepeler waren dan in mei. Er waren geen regionale verschillen wat betreft de naleving. Sociodemografische kenmerken, COVID-19- en social distancing-gerelateerde variabelen, en psychologische factoren verklaarden respectievelijk 10%, 36% en 23% van de variantie in naleving van social distancing. De perceptie van COVID-19 als ernstig (β [standaarderror]: 0,39 [0,01]; p<0,001), een lagere risicobereidheid (β [SE]: 0,15 (0,01); p<0,001), afkeer van ziektekiemen (β [SE]: 0,12 ([0,01]; p<0,001), leeftijd [β (SE): 0,01 [0,00]; p<0,001), en een grotere sociale steun (β [SE]: 0,03 (0,00); p<0,001) hadden de grootste invloed op de naleving van social distancing.
De onderzoekers concluderen op basis van deze data dat de naleving van social distancing mogelijk verbeterd kan worden door middel van publieke campagnes over de ernst en consequenties van een SARS-CoV-2-infectie, waarbij doelgerichte strategieën moeten worden ingezet voor bepaalde sociodemografische groepen, zoals jongvolwassen en kwetsbare personen.
Naar boven
