TvI - jaargang 18, nummer 3, september 2023
drs. C. van der Bas , drs. M. Kuindersma , dr. J. Lo Ten Foe
De incidentie van invasieve groep A-streptokokkeninfecties (iGAS) is toegenomen. De klinische presentatie van iGAS is zeer variabel, en de ziekte kent een substantiële morbiditeit en mortaliteit. Huishoudcontacten van patiënten met iGAS lopen zelf ook een verhoogd risico op iGAS. Sinds kort wordt vanuit de Nederlandse richtlijnen antibioticaprofylaxe aangeraden voor de huishoudcontacten van patiënten met iedere vorm van iGAS. Tevens is de meldplicht uitgebreid naar alle vormen van iGAS.
(TIJDSCHR INFECT 2023;18(3):108–12)
Lees verderTvI - jaargang 18, nummer 3, september 2023
drs. A.L.J. van Delft , dr. I.N. Vlasveld
Nocardiose is een ziektebeeld met uiteenlopende presentaties. Het wordt in het algemeen beschouwd als een opportunistische infectie, maar meer dan eenderde van de patiënten is immuuncompetent. Herkenning van de ziekte is moeilijk door het gevarieerde klinisch beeld, de diversiteit aan radiologische afwijkingen en de langzame groei. Nocardiose kan bestaan uit een pulmonale, cutane of gedissemineerde vorm. Dit artikel beschrijft een 27-jarige, gezonde monteur van landbouwwerktuigen met een gedissemineerde nocardiose. De diagnose werd gesteld door een positieve kweek met Nocardia paucivorans op een psoas-abces nadat hij een paar maanden daarvoor een langdurig en gecompliceerd beloop van een pneumonie had gehad. Hij werd succesvol behandeld met een langdurige behandeling met cotrimoxazol.
(TIJDSCHR INFECT 2023;18(3):103–7)
Lees verderTvI - jaargang 18, nummer 2, mei 2023
drs. I.C.M. Koopmans , drs. R.N. Löwik , dr. E. Buitenwerf , dr. P.H.P. Groeneveld
Teken-encefalitis is een virale infectie die kan ontstaan na een tekenbeet of het drinken van ongepasteuriseerde melk van geïnfecteerde zoogdieren. Het komt voor van West-Europa tot aan de oostkust van Japan. Het virus infecteert de dendritische cellen in de huid en migreert naar de lymfeklieren, waar het lymfocyten en macrofagen infecteert. Dit veroorzaakt algehele malaise, koorts en spierpijn. Het ziektebeloop is typisch bifasisch, waarbij in de tweede fase neurologische klachten (zoals een meningitis of encefalitis) kunnen ontstaan door infectie van de zenuwcellen. De ziekte is zelflimiterend. Een specifieke behandeling is niet beschikbaar, maar de ziekte kan wel voorkomen worden door middel van vaccinatie. Dit artikel bespreekt de casus van een 69-jarige vrouw met teken-encefalitis na een vakantie in Zweden.
(TIJDSCHR INFECT 2023;18(2):57–60)
Lees verderTvI - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
drs. O.A. Welleman , drs. M.E. Nuver , dr. D.S.Y. Ong , drs. G. Prins , drs. K.C. Bokhoven , drs. S. Guillen
Tijdens het hoogtepunt van de eerste COVID-19-golf werd een 20-jarige man opgenomen in verband met respiratoire insufficiëntie en een septische shock met multi-orgaanfalen. In eerste instantie werd gedacht aan een ernstige COVID-19-infectie. Het laboratoriumonderzoek toonde verhoogde ontstekingsparameters, acute nierinsufficiëntie, levertest-en -functieafwijkingen en een lactaatacidose. Op een echo van de hals werd een trombus in de vena jugularis interna gezien en uit de bloed- en puskweek kwamen respectievelijk een Streptococcus anginosus en een Fusobacterium necrophorum. Het syndroom van Lemierre werd gediagnosticeerd. Het syndroom van Lemierre is een zeldzaam, maar potentieel levensbedreigend ziektebeeld. Het komt meestal voor bij gezonde jongvolwassenen na een periode van keelpijn of tonsillitis. Deze casus onderschrijft het belang van de essentie van een brede differentiaaldiagnose, ook in een pandemische setting.
(TIJDSCHR INFECT 2023;18(1):22–6)
Lees verderTvI - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
drs. L.H.J. van Son , drs. J. van Hoften , drs. A.L.E. van Arkel , dr. C. Obihara
Een infectie met het cytomegalovirus (CMV) tijdens de zwangerschap kan bij foetussen in ernstige afwijkingen resulteren. In dit artikel wordt een tweeling beschreven waarbij er bij 1 lid sprake was van een congenitale CMV (cCMV)-infectie, en bij het andere lid geen CMV-infectie kon worden aangetoond. Naar aanleiding van deze casuïstiek werd literatuur gezocht over discordante cCMV-infecties bij meerlingenzwangerschappen. Er werden 48 aangedane tweelingen en 1 drieling beschreven. Van de tweelingen was 68,8% dichoriaal, 25,0% monochoriaal. Van 6,2% van de tweelingen was de chorioniciteit niet vermeld. Bij 45,8% was sprake van discordantie van infectie. Het exacte mechanisme dat leidt tot discordantie is niet bekend. Enerzijds kunnen genetische verschillen tussen foetussen leiden tot een verschillende immunologische respons. Anderzijds zijn er aanwijzingen dat de placenta een belangrijke rol heeft als immunologische barrière.
(TIJDSCHR INFECT 2023;18(1):16–21)
Lees verderTvI - jaargang 17, nummer 6, december 2022
drs. E. van Oorschot , drs. M. Schalkwijk , dr. M.E. van Wolfswinkel
Een jonge patiënte werd in verwarde toestand aangetroffen en na beoordeling op de afdeling Spoedeisende Hulp opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Omdat zij de bron was geweest van een prikaccident werd hiv-serologie ingezet, met een positieve uitslag. Bij een nieuwe somatische beoordeling bleek sprake van een cerebrale toxoplasmose. Een infectie met Toxoplasma gondii verloopt in veel gevallen asymptomatisch, maar kan bij immuungecompromitteerde patiënten een ernstig ziektebeeld geven. Besmetting vindt vaak plaats via direct contact met kattenfeces, of via rauw of niet voldoende gekookt vlees. Bij cellulaire immuundeficiënties, zoals bij een onbehandelde hiv-infectie, treden symptomen vrijwel altijd op door reactivatie van een eerder opgelopen infectie. In de meeste gevallen is het centraal zenuwstelsel aangedaan. Serologische testen kunnen worden gebruikt om een recente of verder in het verleden opgelopen infectie vast te stellen, maar de definitieve diagnose wordt gesteld via een PCR-test op lichaamsvloeistoffen. Behandeling is mogelijk met langdurige (orale) therapie, gevolgd door secundaire profylaxe.
(TIJDSCHR INFECT 2022;17(6):227–33)
Lees verderTvI - jaargang 17, nummer 5, oktober 2022
M.C. Swets MSc, dr. F.P.N. Mollema , dr. I. Cordia , dr. LT. Vlasveld
Een 69-jarige man met prostaatcarcinoom werd behandeld met een prostatectomie, gevolgd door tweemaal radiotherapie. Na meerdere transurethrale interventies werd een osteomyelitis van het os pubis met een uro-pubische fistel aangetoond. Langdurige gerichte antibioticabehandeling in combinatie met een debridement van geïnfecteerd bot en cystectomie met reconstructie volgens Bricker leidde tot herstel. Deze casus beschrijft het belang van adequate diagnostiek om de diagnose met zekerheid te stellen, gerichte antibioticabehandeling te kunnen geven en onderscheid te maken met osteitis pubis, osteonecrose en (hematogene) osteomyelitis/artritis.
(TIJDSCHR INFECT 2022;17(5):181–7)
Lees verder
Naar boven
