De effectiviteit van orale pre-expositieprofylaxe en antiretrovirale therapie in het voorkomen van nieuwe hiv-infecties wordt belemmerd door problemen met de therapietrouw en suboptimale beschikbaarheid van de middelen. Injecties met langwerkende middelen bieden mogelijk uitkomst. Tijdens CROI 2024 presenteerde dr. Moses Kamya (Makerere University, Kampala, Uganda) de resultaten van een onderzoek naar de effectiviteit van een dynamische hiv-preventiestrategie, waarbij deelnemers zelf keuzes maakten tussen verschillende preventiemethodes.1