SAMENVATTING
Bacteriële en virale infecties zijn vaak klinisch niet goed van elkaar te onderscheiden, wat kan leiden tot onterecht gebruik van antibiotica. Dit heeft wereldwijd veel consequenties voor zowel de gezondheid als de economie; onder andere door de opkomende antibioticaresistenties die voor veel problemen kunnen zorgen en in sommige gevallen zelfs tot de dood kunnen leiden. Aan de andere kant zijn er patiënten met een bacteriële infectie waarbij niet op tijd antibiotica voorgeschreven worden door een vertraagde of soms gemiste diagnose. Dit kan leiden tot onnodige complicaties en mortaliteit. Er zijn verschillende circulerende eiwitten die door infecties geïnduceerd worden zoals C-reactive protein (CRP), procalcitonin, en IL-6. Deze kunnen de diagnose van een infectie ondersteunen, maar geen nauwkeurig onderscheid maken tussen virale en bacteriële infecties. Verder maken de interpatientvariabiliteit, de pathogenen en de kliniek deze vaak ook niet bruikbaar in de dagelijkse praktijk. Daarbij kunnen microbiologische diagnostische tests wel ondersteunend zijn, maar toch blijven verschillende uitdagingen bestaan, zoals detectie van pathogeen bij bijvoorbeeld koorts zonder focus. Een nieuwe diagnostische assay dat gebaseerd is op gastheer-eiwitten werd recent beschreven, waarbij gebruik gemaakt werd van concentraties van drie biomarkers: ‘tumornecrosis factor-related apoptosisinducing ligand’ (TRAIL), ‘interferon gamma induced protein-10’ (IP-10) en C-reactieve proteïne (CRP). De diagnostische waarde van TRAIL is opmerkelijk aangezien deze complementair lijkt aan die van het CRP en de procalcitonine. De concentratie van TRAIL stijgt namelijk bij virale infecties en daalt bij bacteriële infecties.
(TIJDSCHR INFECT 2017;12(3):96-7)
