Wereldwijd vormen orale enkelvoudige tabletregimes de hoeksteen van antiretrovirale therapie. Er zijn echter verschillende redenen waarom mensen met hiv toch complexere antiretrovirale regimes gebruiken, onder meer door geneesmiddelresistentie, intolerantie, geneesmiddelinteracties of contra-indicaties voor de bestaande enkelvoudige tabletregimes. Tijdens AIDS 2024 presenteerde Sorana Segal-Maurer (NewYork-Presbyterian Queens, Flushing, VS) de resultaten van een fase II-studie naar de effectiviteit en veiligheid van een nieuw enkelvoudig tabletregime, bestaande uit bictegravir en lenacapavir, dat een mogelijk alternatief biedt voor complexe regimes.
Bictegravir is een ‘integrase strand transfer inhibitor’ (INSTI) met een hoge barrière tegen resistentie en wordt wereldwijd in verschillende richtlijnen aanbevolen in antiretrovirale regimes. Lenacapavir is een selectieve hiv-1-capsideremmer en daarmee de eerste in zijn klasse. De onderzoekers stelden de hypothese dat een combinatie van bictegravir en lenacapavir de behandeling zou kunnen vereenvoudigen bij virologisch onderdrukte mensen met hiv-1 die anders geen enkelvoudige tabletregimes kunnen gebruiken. De primaire effectiviteits- en veiligheidsresultaten na 24 weken zijn eerder tijdens CROI 2024 gepresenteerd. Tijdens AIDS 2024 werden de langetermijngegevens tot week 48 gedeeld.
ARTISTRY-1 was een gerandomiseerde, ‘open-label’, multicentrische, fase II/III-studie, waarin volwassenen met hiv werden geïncludeerd die gedurende minstens 6 maanden voor screening een complex basisregime gebruikten. De deelnemers werden 2:2:1 gerandomiseerd tussen drie groepen: a) orale bictegravir (BIC; 1 dd 75 mg) plus lenacapavir (LEN; 1 dd 25 mg); b) orale BIC (1 dd 75 mg) plus LEN (1 dd 50 mg); en c) voortzetting van complex basisregime. De belangrijkste uitkomstmaten waren het percentage deelnemers met hiv-1 virale lading van <50 kopieën/ml, de verandering in CD4-celtelling en de veiligheid.
In totaal werden 128 deelnemers geïncludeerd in de studie, waarvan 19% vrouw, 31% zwart en 16% Hispanic/Latinx. De mediane leeftijd was 60 jaar en de deelnemers hadden een mediaan van 3 (bereik: 2–9) tabletten per dag in hun complexe basisregime. Vrijwel alle (121/128) deelnemers voltooiden de visite in week 48 (BIC 75 mg + LEN 25 mg: n=49; BIC 75 mg + LEN 50 mg: n=47; complex basisregime: n=25).
Na 48 weken hadden alle deelnemers in de BIC 75 mg + LEN 50 mg groep een hiv-1 virale lading van <50 kopieën/ml. Veranderingen in CD4+-aantallen waren vergelijkbaar tussen de groepen. Eén deelnemer in de BIC 75 mg + LEN 50 mg groep had een virale lading van 50 kopieën/ml in week 36, maar na aanpassing van de behandeling werd virale suppressie opnieuw bereikt. Behandeling met BIC + LEN werd goed verdragen, met weinig behandelingsgerelateerde bijwerkingen die leidden tot voortijdige beëindiging van de behandeling.
In de gerandomiseerde, ‘open-label’, multicentrische fase II-studie (ARTISTRY-1) werden mensen met hiv geïncludeerd en gerandomiseerd tussen één van de twee doseringen van bictegravir/lenacapavir-tabletten of het voortzetten van hun complexe basisregime. Een enkelvoudig tabletregime bestaande uit bictegravir en lenacapavir bleek in week 48 virale suppressie te behouden bij alle deelnemers, en biedt daarmee een mogelijk alternatief voor complexe antiretrovirale regimes. De werkzaamheid van een bictegravir/lenacapavir (75 mg/50 mg) tablet zal nader onderzocht worden in het fase III-deel van de studie.
Referentie
Segal-Maurer S, et al. Efficacy and safety of bictegravir plus lenacapavir: 48-week outcomes in virologically suppressed people with HIV-1 on complex antiretroviral regimens at baseline. Gepresenteerd tijdens AIDS 2024; abstract OAB2602.
Naar boven
